Iopamidol|60166-93-0

Iopamidol, ook bekend als jodopeptidol, jodopentanol, iopamidol, iopamidol, jodobidol, iopamison, is een niet-ionisch, in water oplosbaar contrastmiddel, een medicijn voor beeldvormende diagnose. De chemische structuur is dat de amideverbindingen van trijoodisoftaalzuurderivaten een lage toxiciteit hebben voor de wanden van bloedvaten en zenuwen, goede lokale en systemische tolerantie, lage osmotische druk, lage viscositeit, goed contrast, stabiele injectie en zeer weinig dejodering in vivo. Myelografie en bij patiënten met hoge risicofactoren voor contrastreacties. Na intravasculaire injectie van iopamidol wordt het voornamelijk via de nieren uitgescheiden. T1/2 varieert afhankelijk van de nierfunctie, doorgaans 2 tot 4 uur, en wordt hoofdzakelijk in de oorspronkelijke vorm met de urine uitgescheiden; 90% tot 95% wordt binnen 7 tot 8 uur uitgescheiden en bijna 100% wordt binnen 20 uur uitgescheiden. In vivo wordt iopamidol niet gemetaboliseerd, bindt het niet aan plasma-eiwitten en interfereert het niet met iso-enzymen. Vanwege het hoge jodiumgehalte verzwakt dit product röntgenstralen om het doel van contrastbeeldvorming te bereiken, en is het geschikt voor röntgencontrast voor intravasculaire injectie. Iopamidol wordt klinisch gebruikt voor verschillende angiografieën, zoals cerebrale arteriografie. Cardiovasculaire angiografie omvat kransslagaders, thoracale en abdominale slagaders, perifere slagaders, aders en digitale subtractie-angiografie. En urinewegen, gewrichten, fistel, ruggenmerg, reservoir en ventrikel, selectieve viscerale arteriografie. Verbeterde scan bij CT-onderzoek.