Fludarabine | 21679-14-1

Fludarabine is een chemotherapiemedicijn dat voornamelijk wordt gebruikt bij de behandeling van bepaalde soorten kanker, met name hematologische maligniteiten. Hier is een overzicht:

Werkingsmechanisme: Fludarabine is een nucleoside-analoog die de synthese van DNA en RNA verstoort. Het remt DNA-polymerase, DNA-primase en DNA-ligase-enzymen, wat leidt tot breuk van de DNA-streng en remming van DNA-reparatiemechanismen. Deze verstoring van de DNA-synthese induceert uiteindelijk apoptose (geprogrammeerde celdood) in snel delende cellen, waaronder kankercellen.

Indicaties: Fludarabine wordt vaak gebruikt bij de behandeling van chronische lymfatische leukemie (CLL), evenals andere hematologische maligniteiten zoals indolent non-Hodgkin-lymfoom en mantelcellymfoom. Het kan ook worden gebruikt in bepaalde gevallen van acute myeloïde leukemie (AML).

Toediening: Fludarabine wordt doorgaans intraveneus (IV) toegediend in een klinische setting, hoewel het in sommige gevallen ook oraal kan worden toegediend. De dosering en het toedieningsschema zijn afhankelijk van de specifieke kanker die wordt behandeld, evenals van de algehele gezondheid van de patiënt en de reactie op de behandeling.

Bijwerkingen: Vaak voorkomende bijwerkingen van fludarabine zijn beenmergsuppressie (leidend tot neutropenie, bloedarmoede en trombocytopenie), misselijkheid, braken, diarree, koorts, vermoeidheid en verhoogde vatbaarheid voor infecties. Het kan in sommige gevallen ook ernstigere bijwerkingen veroorzaken, zoals neurotoxiciteit, hepatotoxiciteit en longtoxiciteit.

Voorzorgsmaatregelen: Fludarabine is gecontra-indiceerd bij patiënten met ernstige beenmergsuppressie of een verminderde nierfunctie. Het moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met een reeds bestaande lever- of nierziekte, evenals bij zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, vanwege de mogelijke schade aan de foetus of het kind.

Geneesmiddelinteracties: Fludarabine kan interageren met andere medicijnen, vooral medicijnen die de beenmergfunctie of de nierfunctie beïnvloeden. Het is belangrijk dat zorgverleners de medicatielijst van de patiënt zorgvuldig beoordelen en controleren op mogelijke geneesmiddelinteracties.

Controle: Regelmatige controle van het bloedbeeld en de nierfunctie is essentieel tijdens de behandeling met fludarabine om tekenen van beenmergsuppressie of andere bijwerkingen vast te stellen. Op basis van deze monitoringparameters kunnen dosisaanpassingen nodig zijn.